Zorgzaamheid naar God's hart

Gepubliceerd op 10 mei 2024 om 11:15

Mijn zoektocht

Daar zat ik dan. Helemaal uitgeput en moedeloos. Ik kon het woord niet eens uitspreken en probeerde elke keer er omheen te draaien. Maar uiteindelijk moest ik het accepteren... Ik had een burnout.

Door Shairine Augustin-Straker

Ik snapte niet hoe het zo ver kon komen. Ik bedoel, ik ben best een relaxte persoon. Ik genoot van mijn leven. Mijn werk was leuk. Ik kon de hele wereld rondreizen en deed dat ook regelmatig. Ik had mijn financiën goed op orde. Ik had een leuke en best grote vriendenkring. Ik had echt plezier in het leven. Bij een burnout stelde ik me iemand voor die met tegenzin uit bed stapt en die boos, huilerig of verbitterd is. Dat kon niet verder van mijn werkelijkheid zijn.

Hoe kan ik dan een burnout hebben?!? Ik ben een mensenmens, die omringd werd door mensen en visie had. En toch kwam ik leeg te staan. Als een auto die zonder benzine kwam te staan aan de kant van de weg zonder een pompstation in de buurt. Iets moest anders. Mijn zoektocht naar een oplossing bracht me naar doktoren, psychologen en coaches. Ze konden me allemaal niet een bevredigend antwoord geven. In ieder geval geen lange termijn oplossing in mijn ogen. Uiteindelijk vond ik mijn weg naar de kerk. Daar vond ik meer handvaten waar ik wat aan had. Maar mijn echte keerpunt kwam toen ik God's woord opensloeg. De Bijbel: God's handleiding voor zijn creatie. Door de Bijbel te lezen kwam ik tot een conclusie. Mijn probleem lag in het feit dat ik geen idee had hoe ik om moest gaan met de grootste gave die God me had gegeven: zorgzaamheid.

Door Shairine Augustin-Straker

Het probleem van deze tijd

We leven in een tijd waar we veel mogelijkheden hebben op elk gebied van ons leven. Wat een zegen had moeten zijn, is voor veel mensen juist een valkuil geworden. Onrealistisch hoge verwachtingen en keuzestress leiden er toe dat velen onderuit gaan. Het leven van een ongezonde levensstijl, wat weer leidt tot de toename van welvaartsziektes, eist ook een hoge tol. Ontevreden zijn over je werk en je leven word als vanzelfsprekend beschouwd. Het soort van hoort erbij. Velen voelen zich machteloos om verandering te brengen, wat weer leidt tot stress en burnout.

Antwoord volgens de wereld

De wereld geeft aan hét antwoord te hebben voor ons: "Work hard play harder." Wie hard werkt, moet namelijk net zo hard werken aan ontspanning. En daarbij moet de focus vooral op jezelf zijn. Want als jij niet voor jezelf zorgt, wie zal het dan doen? Dit is zichtbaar in verschillende overtuigingen die als waarheid worden beschouwd:

  • Me time en selfcare is noodzakelijk De laatste jaren horen we steeds vaker de boodschap dat we selfcare moeten toepassen omdat we anders helemaal leeg komen te staan. Hierin schuilt de leugen dat gedachteloos van entertainment genieten en je lichaam verzorgen je de verkwikking zullen geven die je nodig heb. Uit eigen ervaring kan ik dit volmondig ontkennen.

  • Vakanties zijn de enige manier om echt te ontspannen Het advies wat we krijgen, is dat je minimaal 1 keer per jaar op vakantie moet. Idealiter moet je eigenlijk elke kwartaal een onderbreking inplannen. Weekendjes weg, stedentrips, strandvakanties, safari 0-

  • trips, wereldreizen... De mogelijkheden zijn eindeloos. Maar wat is eigenlijk het doel? Is het ontspanning of is het ontsnapping? Als je niet oppast, kan je namelijk de leugen gaan geloven dat je een leven moet leven van inspanning en streven, waar je dan regelmatig van moet ontsnappen omdat "de boog niet altijd gespannen kan blijven." Iets wat heel mooi en verrijkend kan zijn, wordt veranderd in een periode van ontsnapping van je onbevredigende leven. Vakanties worden een uitlaatklep die nooit toereikend zullen zijn bij het wegnemen van de frustraties van de, in verhouding, veel langere tijd van het "gewone leven".

  • Zorgen voor anderen is zwaar Steeds vaker horen we hoe zo velen onderuit gaan omdat ze het heel moeilijk hebben met het zorgen voor anderen. Zorgen voor je zieke ouders, gezinnen met kinderen met gedragsproblemen, éénoudergezinnen, huishoudens die onder druk komen te staan door de ziekte van een gezinslid. Voor je het weet zijn we de leugen gaan geloven dat je niet de draagkracht of weerbaarheid heb om voor anderen te zorgen. Velen leren niet hoe ze veerkracht kunnen ontwikkelen, waardoor elke situatie die niet ideaal is, hun uit balans haalt.

  • Tijd is te kostbaar om weg te geven Tijd is de enige middel die, zelfs als het goed geïnvesteerd is, niet een rendement van meer tijd zal opleveren. Daarom zijn velen gaan geloven dat je je tijd beter aan jezelf kunt besteden. Vrijwilligerswerk of dienen in de kerk is dan ook voor mensen die minder ambitieus zijn en is niet te combineren met een carrière en een eigen gezin. Daardoor is het makkelijk de leugen te gaan geloven dat je al zo veel doet of geeft dat er geen tijd of ruimte is om mee te werken aan een groter doel dan je eigen leven of geluk.

De Spreuken 31 vrouw

Als vrouw kunnen deze overtuigingen makkelijk je beeld van de Spreuken 31 verkleuren, waardoor je het volgende eruit haalt:

  • ik moet overal voor zorgen;
  • ik moet non-stop bezig zijn;
  • ik moet alles zelf doen;
  • ik moet alles altijd perfect hebben.

Maar niks is verder van Gods idee van zorgzaamheid. Laten we kijken naar een paar voorbeelden van wat onze Maker bedoelde toen Hij zorgzaamheid in ons hart plantte.

Gods idee van zorgzaamheid

Voor jezelf zorgen is je eerste opdracht

Onze referentiekader voor hoe we vanuit liefde voor anderen moeten zorgen, is hoe we voor onszelf zorgen. Als we niet voor ons zelf zorgen, zijn we simpelweg niet in staat om voor anderen te zorgen. In ieder geval niet zonder dat het ten koste gaat van ons zelf.

‘Het tweede gebod komt op hetzelfde neer: “Heb uw naaste net zo lief als uzelf.’ ‭‭(Mattheüs‬ ‭22:39)‬

God verwacht van ons dat we voor anderen zorgen

  • Eigen familie:

    Wie niet voor de eigen familie zorgt, zelfs niet voor huisgenoten, heeft het geloof verloochend en is slechter dan een ongelovige (1 Timoteüs 5:8).

  • Vrienden:

    Wie zich bekommert om een vriend in nood toont zijn eerbied voor de Ontzagwekkende (Job 6:14).

  • Andere gelovigen:

    "Laten we dus, in de tijd die ons nog rest, voor iedereen het goede doen, vooral voor onze geloofsgenoten." ‭‭(Galaten‬ ‭6:10)

  • Armen:

    'Wie zijn oren dichtstopt voor het geroep van de arme, ook hij zal roepen en niet verhoord worden.' (Spreuken 21:13)

Het belang van de ander staat altijd voorop

'Laat ieder van ons zich richten op het belang van de ander, op wat goed en opbouwend voor hem is.' (Romeinen 15:2)

Denk hierbij ook aan het feit dat je de ander niet moet willen behoeden van alles wat als pijnlijk of oncomfortabel kan worden ervaren. Door ze van alle pijn te behoeden, ontneem je ze juist groeimogelijkheden en kansen om hun karakter te ontwikkelen.

Voor anderen zorgen doe je uit liefde voor God

'God heeft u uitgekozen en houdt van u. Kleed u daarom met innerlijk medeleven, goedheid, nederigheid, zachtaardigheid en geduld.' ‭‭(Kolossenzen‬ ‭3:12)

Voor anderen zorgen doe je vanuit God's kracht

‘Ten slotte nog dit: word sterk door één met de Here te zijn en zijn grote kracht in u te laten werken.’ ‭‭(Efeziërs‬ ‭6:10‬)

Voor anderen zorgen doe je niet tot je eigen eer

‘Wees niet egoïstisch en probeer niet de eer naar u toe te trekken, maar wees nederig en sla een ander hoger aan dan uzelf. Denk niet alleen aan uw eigen belang, maar ook aan dat van anderen.’ ‭‭(Filippenzen‬ ‭2:3-4)‬

Het is belangrijk te weten wat jouw verantwoordelijkheden zijn

De meeste van onze problemen komen voort uit het op ons willen nemen van datgene wat God's verantwoordelijkheden zijn. Met Psalm 23 als leidraad, wil ik de volgende elementen benoemen die onder Gods jurisdictie vallen:

  • Voorziening (basisbehoeften);
  • Leiding geven;
  • Rust;
  • Bescherming;
  • Verdediging;
  • Zegeningen (extra's);
  • (Eeuwig) leven.

We zijn niet gemaakt om alleen te zijn, maar ook niet om alles zelf te doen.

Alsof het niet al onmogelijk is om Gods werk op ons te willen nemen, willen we ook nog de verantwoordelijkheid nemen voor wat de ander hoort te doen. De ultieme verantwoordelijkheid ligt namelijk altijd bij de persoon zelf. Net zoals het jouw eerste opdracht is om voor jezelf te zorgen, ligt de uiteindelijke zorg dus ook bij de ander. Dit neemt niet weg dat we het niet alleen hoeven te doen. En dit maakt alle verschil.

Jaren geleden hoorde ik een verhaal waarin leven na de dood omschreven werd als een groot feest met alle lekkernij wat je je kan voorstellen. Enige 'roet in het eten' is dat de mensen allemaal armen hebben die niet kunnen buigen. In de hel zijn de mensen in kwelling omdat ze van alles proberen om de lekkernij te kunnen eten maar het lukt ze niet. Dus moeten ze eeuwigheid doorbrengen tussen al dat lekkers zonder het te kunnen eten.

In de hemel zijn de mensen daar zo op de ander gericht dat het geen probleem is want ze kunnen elkaar prima bedienen!

Zorgzaamheid; op de goede manier

De wereld zegt dat, als je voor jezelf zorgt en jezelf op de eerste plaats zet, alles dan goed komt. Misschien hou je dan zelfs nog tijd en energie over om een paar (niet te veel!) anderen te helpen. God daarin tegen zegt: "Ik zal voorzien! Blijf in Mij, put kracht uit Mij, leef met Mij en Ik zal je zo veel geven dat je niet anders kan dan doorgeven." Ik heb de eerste formule geprobeerd en het resultaat was leegte. Nu ik de formule van God ken, besef ik hoe leeg ik was. In Lucas 9:25 staat de vraag waarvan ik denk dat Jezus die aan onze generatie zou willen stellen: "wat baat het een mens heel de wereld te winnen en zichzelf te verliezen of zelf schade te lijden?" Verloochen daarom jezelf en probeer zorgzaamheid op Gods manier toe te passen.

Hoe mooi zou het zijn als we samen met Jezus de zorg voor Zijn mensen konden dragen! En zo lang we blijven beseffen dat het Zijn mensen zijn en tot Zijn eer, zal onze gave van zorgzaamheid een bron van vreugde, tevredenheid en echt bevrijdend leven zijn en blijven.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.